11/5/13

Αμερικάνικο Σταφορντσάϊρ
ΟΝΟΜΑΣΙΑ: Αμερικάνικο Τεριέ του Σταφορντσάιαρ.
ΧΩΡΑ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ: Η.Π.Α.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ: Θεωρείται ότι κατάγεται από διασταυρώσεις του Αγγλικού σκύλου Σταφορντσάιαρ Μπουλ Τεριέ με Τεριέ και Μπουλντόγκ. Η Αμερικανική Κυνολογική Λέσχη αναγνώρισε το Αμερικάνικο Τεριέ του Σταφορντσάιαρ σαν ξεχωριστή ράτσα το 1936 και από τότε έγινε γνωστό σε όλο τον κόσμο. Η ομοιότητά του με το διαβόητο Πιτ Μπουλ δεν το έχει βοηθήσει να γίνει περισσότερο δημοφιλές.
ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: Είναι ήσυχο και πιστό σκυλί και γίνεται καλός φύλακας.. Είναι δυνατό, γεμάτο ενέργεια σκυλί και παρουσιάζει τάσεις επιθετικότητας, γι' αυτό χρειάζεται να κοινωνικοποιηθεί. Εκπαιδεύεται σε καθήκοντα σωματοφύλακα. Είναι ανεξάρτητο σκυλί και χρειάζεται εκπαίδευση. Χρειάζεται εκπαίδευση με υπομονή και επιμονή. Μπορεί να κοιμάται εκτός σπιτιού. Χρειάζεται μέτρια ποσότητα τροφής αλλά έχει ανάγκη αρκετής καθημερινής άσκησης.

ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΜΠΟΥΛΝΤΟΓΚ / AMERICAN BULLDOG, OLD COUNTRY BULLDOG.
ΟΝΟΜΑΣΙΑ: Αμερικανικό Μπουλντόγκ.
ΧΩΡΑ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ: Ηνωμένες Πολιτείες ΑμερικήςΙΣΤΟΡΙΚΟ: Οι μετανάστες που πήγαν στην Αμερική από την Αγγλία έφεραν μαζί τους και το Μπουλντόγκ με σκοπό να εργαστεί στα αγροκτήματα, να κυνηγά, να σκοτώνει τα βλαβερά ζώα και για να στοιχηματίζουν στις κυνομαχίες αφού και στην Αγγλία το χρησιμοποιούσαν στα αγροκτήματα για να προσέχει τα ζώα και το αγροτόσπιτο και για το αιματηρό άθλημα της μάχης με τον ταύρο. Στην Αγγλία οι εκτροφείς δημιούργησαν, με επιλεκτική αναπαραγωγή, το μικρόσωμο και με πιο καλό χαρακτήρα Αγγλικό Μπουλντόγκ έτσι το Αμερικανικό Μπουλντόγκ έγινε το μεγαλύτερο και επιθετικότερο σκυλί από τα δύο.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Ανήκει στις μεγαλόσωμες ράτσες αφού το ύψος του κυμαίνεται από 50 μέχρι 71 εκ. και το βάρος του είναι από 27 μέχρι 54 κιλά. Έχει μεγάλο κεφάλι με μεγάλο τετράγωνο κρανίο και ο χοντρός λαιμός και οι ώμοι έχουν τεράστια μυική δύναμη. Το κοντό, γυαλιστερό και σκληρό τρίχωμά του είναι άσπρο ή άσπρο με κηλίδες.ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: Είναι προικισμένο με μεγάλη σωματική δύναμη και αυτό τον κάνει πολύ καλό σκύλο εργασίας. Είναι γενναίο, αποφασιστικό και γεμάτο αυτοπεποίθηση σκυλί, βρίσκεται πάντα σε επιφυλακή και είναι γνωστή η προστασία που ηρωικά προσφέρει στον ιδιοκτήτη. Είναι υπάκουο σκυλί αλλά ορισμένες φορές μπορεί να γίνει πεισματάρικο. Μπορεί να γίνει επιθετικό σε άλλα σκυλιά αλλά συνυπάρχει με ζώα (γάτες κλπ) που έχει μεγαλώσει μαζί τους. Είναι επιφυλακτικό με τους ξένους, πολύ φιλικό με την οικογένεια και τα πάει πολύ καλά με τα παιδιά. Χρειάζεται έμπειρο ιδιοκτήτη και δεν είναι ιδανικό σκυλί για διαμέρισμα εκτός αν βγαίνει καθημερινή βόλτα που συνδυάζεται με έντονη άσκηση. Δεν χρειάζεται συχνό βούρτσισμα ή κάποια ιδιαίτερη φροντίδα στον καλλωπισμό του.
ΜΑΛΑΜΟΥΤ ΑΛΑΣΚΑΣ – Alaskan Malamute

ΜΑΛΑΜΟΥΤ ΑΛΑΣΚΑΣ – Alaskan Malamute


Τα Μαλαμούτ της Αλάσκας είναι σκυλιά που οπτικά μοιάζουν πολύ με λύκο και κατάγονται απο την Αλάσκα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Είναι μεγαλόσωμα σκυλιά με ύψος 56 – 66 εκατοστά και βάρος 34 – 39 κιλά ανάλογα με το φύλο τους. Είναι σκυλιά με δεμένο σώμα και πολύ δυνατά αφού χρησιμοποιούνται ακόμα και σήμερα σε κάποιες περιπτώσεις για μεταφορά φορτίων ή ελκύθρων. Το τρίχωμά τους είναι έτσι διαμορφωμένο ώστε να αντέχουν και στις πολύ χαμηλές θερμοκρασίες και είναι πυκνό. σκληρό και διπλό. Οι χρωματισμοί του τριχώματος τους μπορεί να είναι: εντελώς άσπρο, μαύρο με άσπρο, καστανοκόκκινο με άσπρο ή γκρί με άσπρο. Θα πρέπει να βουρτσίζετε το τρίχωμά τους δύο φορές την εβδομάδα. Τα μάτια τους μπορεί να έχουν οποιαδήποτε απόχρωση του καστανού, από απαλό εώς σκούρο ή και μελί, ποτέ όμως γαλάζιο γιατί αυτό σημαίνει ότι έχει υπάρξει διαστάυρωση, ίσως, με Χάσκυ Σιβηρίας.
Σαν χαρακτήρες τα σκυλιά αυτής της ράτσας είναι ήρεμα, πολύ πιστά και αφοσιωμένα στον ιδιοκτήτη τους. Παρά το γεγονός οτι είναι πολύ έξυπνα θεωρούνται απο τα πιο δύσκολα σκυλιά στο θέμα της εκπαίδευσης αφού δεν υπακούουν εύκολα στις εντολές, Θέλουν μεγάλη υπομονή κατα την εκπαίδευση και θα πρέπει να γίνεται ευχάριστα και να την βλέπουν σαν παιχνίδι. Τα Μαλαμούτ συνήθως τα πηγαίνουν πολύ καλά με τους ανθρώπους ακόμα και αυτούς που δεν γνωρίζουν αλλά και με τα παιδιά. Θα πρέπει βέβαια όταν είναι με παιδιά πάντα να παρακολουθούνται απο κάποιον ενήλικα. Τα πηγαίνουν επίσης καλά και με τα μικρά ζώα και έχουν παρατηρηθεί περιπτώσεις που έχουν μεγαλώσει γατάκια που έχουν χάσει τη μαμά τους. Κάτι άλλο χαρακτηριστικό αυτής της ράτσας είναι ότι γαυγίζουν σπάνια και συνήθως “μιλούν” στους ανθρώπους βγάζοντας έναν ήχο που θυμίζει το ουρλιαχτό του λύκου.
Η διάρκεια ζωής τους είναι συνήθως πάνω απο 14 χρόνια και οι συνηθέστερες ασθένειες που μπορεί να παρουσιάσει είναι ο καρκίνος , η δυσπλασία ισχίου και ο καταράκτης.


 
  ΑΚΙΤΑ
ΚΑΤΑΓΩΓΗ: Ιαπωνία

ΙΣΤΟΡΙΑ: Αυτό το σκυλί προέρχεται από την επαρχία Ακίτα του νησιού Χονσού της Ιαπωνίας. Χρησιμοποιήθηκε αρχικά στο κυνήγι των μεγάλων θηραμάτων και στις κυνομαχίες. Το Ακίτα θεωρείται μέρος της φυσικής κληρονομιάς της Ιαπωνίας. Το Ακίτα είχε εκτιμηθεί και οι ιδιοκτήτες του ήταν μόνο αριστοκράτες.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Είναι σκυλί μεσαίου μεγέθους με βάρος μεταξύ 30 και 50 κιλών, ύψος από 58 μέχρι 70 εκ. και με το αρσενικό να τείνει να είναι μεγαλύτερο από το θηλυκό. Το Ακίτα μπορεί να έχει ολά τα χρώματα από καθαρό λευκό μέχρι καφέ με κηλίδες άλλου χρώματος (“τιγρέ”). Έχει διπλό αδιάβροχο τρίχωμα και τα δάχτυλά του ενώνονται με μεμβράνες.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ: Το Ακίτα είναι θαρραλέο και σε εγρήγορση, υπάκουο και ευτυχισμένο με την ανθρώπινη συντροφιά. Υπερπροστατευτικό με την οικογένεια, το φαγητό και την περιοχή του. Φιλικό με τους ανθρώπους που ξέρει αλλά δεν πρέπει να μένει μόνο του μαζί με άλλα κατοικίδια και μικρά παιδιά. Απαιτεί πολλή προσοχή και δεν του αρέσει να μένει μόνο του για μεγάλες χρονικές περιόδους.

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΑΚΙΤΑ: Μπορεί να παρουσιάσει δυσπλασία ισχίων και οφθαλμικές μολύνσεις. Χρειάζεται καθημερινή άσκηση και τακτικό καλλωπισμό. Δεν συνιστάται για κατοίκους διαμερισμάτων. Είναι καλό σκυλί φύλακας και γαβγίζει σπάνια. Το Ακίτα είναι ένας άριστος σύντροφος.
   
Ease of Training
Intelligence
Shedding
Watchdog
Guard Dog
Popularity
Size
Agility
Good with Kids
 

ΟΝΟΜΑΣΙΑ: Αγίου Βερνάρδου, Σαιν Μπερνάρ.
ΧΩΡΑ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ: Ελβετία.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ: Ο σκύλος αυτός θεωρείται ότι έχει τις ρίζες του στην Ασία, από εκεί μέσω των πολέμων και τον εμπορίου έφτασε στην Ελλάδα και τη Ρώμη. Οι ρωμαίοι πολεμιστές, 2.000 χρόνια πριν, κατά την διάρκεια του γαλατικού πολέμου το έφεραν μαζί τους στην Ελβετία. Εκεί διασταυρώθηκε με τις ντόπιες ράτσες και έτσι δημιουργήθηκε ο γνωστός διασώστης των Άλπεων που μπορεί να εντοπίσει άνθρωπο θαμμένο κάτω από μέτρα χιονιού λόγω της δυνατής όσφρησής του, που βρίσκει τον πληγωμένο ή τον χαμένο επισκέπτη και τον βοηθά να ζεσταθεί, με το πλούσιο τρίχωμά του, ξαπλώνοντας δίπλα του. Το όνομά του το οφείλει στη Μονή του Αγ. Βερνάρδου οι μοναχοί της οποίας βοήθησαν στην εκτροφή του σκύλου αυτού και προετοιμάζουν τα σκυλιά έτσι ώστε μόλις παραστεί ανάγκη να τρέξουν για να διασώσουν τον άτυχο που έχει χαθεί ή πληγωθεί, έχοντας δεμένο στο λαιμό τους ένα βαρελάκι με κονιάκ για να μπορέσει να πιεί και να ζεσταθεί ο ταξιδιώτης. Ο Μπάρι, είναι ο πιο γνωστός σκύλος Αγίου Βερνάρδου που είχε σώσει περισσότερα από 40 άτομα μέσα σε 12 χρόνια. Στο τέλος του 19ου αι. δημιουργήθηκε στην Ελβετία η πρώτη Λέσχη για τα σκυλιά αυτά που χρησιμοποιήθηκαν ακόμη για έλξη και μεταφορά και λίγα χρόνια αργότερα η ράτσα αυτή αναγνωρίστηκε επίσημα. Σήμερα αποτελεί επίσης αγαπημένο κατοικίδιο, και σκυλί συνοδείας.
ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΓΙΟΥ ΒΕΡΝΑΡΔΟΥ.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Το ύψος του κυμαίνεται από 65 μέχρι 80 εκ. και το βάρος του από 50 μέχρι 90 κιλά (το θηλυκό είναι μικρότερο από το αρσενικό). Αυτό το μεγαλόσωμο, δυνατό και εντυπωσιακό σκυλί έχει μυώδες σώμα. Τo ογκώδες και βαρύ κεφάλι έχει φαρδύ κρανίο, ανάμεσα στα μάτια σχηματίζεται αυλάκι και πάνω από αυτά υπάρχουν ζάρες. Τα σκούρα μάτια είναι μεσαίου μεγέθους και φανερώνουν φιλική διάθεση. Τα αυτιά είναι μεσαίου μεγέθους, ψηλά στο κεφάλι και κρέμονται. Η ουρά είναι φαρδιά, μακριά και χοντρή. Το τρίχωμά του, που είναι πλούσιο, είναι δύο ειδών: μακρύ και κοντό. Το μακρύ τρίχωμα είναι μεσαίου μήκους, λείο, με ελαφρύ κυματισμό ενώ το κοντό είναι λείο και σκληρό και στην βάση της ουράς είναι πιο μακρύ και πιο πλούσιο. Το σύνηθες χρώμα είναι λευκό με κόκκινο.
Η ΖΩΗ ΜΕ ΤΟ ΑΓΙΟΥ ΒΕΡΝΑΡΔΟΥ.
ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: Είναι έξυπνο και φιλικό σκυλί, που αγαπά την οικογένεια και ιδιαίτερα τα παιδιά. Είναι θαρραλέο, πιστό, αφοσιωμένο, γενναίο και υπάκουο σκυλί που εκπαιδεύεται εύκολα. Δεν γαβγίζει συχνά και συνυπάρχει με άλλα ζώα. Επειδή είναι μεγαλόσωμο σκυλί χρειάζεται να εκπαιδευτεί και να κοινωνικοποιηθεί από νωρίς. Κοιμάται εκτός σπιτιού, και μπορεί να ζήσει σε διαμέρισμα τότε όμως χρειάζεται, λόγω μεγέθους, μεγάλους και άνετους χώρους. Επειδή είναι σκύλος των χιονισμένων βουνών των Άλπεων χρειάζεται ιδιαίτερη φροντίδα και προσοχή για να μην υποφέρει από τη ζέστη. Επειδή έχει πλούσιο τρίχωμα χρειάζεται βούρτσισμα, έχει ανάγκη μεγάλης ποσότητας τροφής και μέτρια άσκηση και αν χρειαστεί είναι ακούραστος οδηγός και διασώστης.

Αγγλικό Σταφορντσάϊρ (English Staffordshire)


Άλλες ονομασίες : Staffy, Staff, SBT, Stafford, Staffy Bull.
Χώρα προέλευσης: Ηνωμένο Βασίλειο
Βάρος αρσενικού: 14 – 18 kg
Βάρος θηλυκού: 12 – 16 kg
Ύψος αρσενικού: 38 – 42 cm
Ύψος θηλυκού: 33-38 cm
Τρίχωμα: Λείο-Απαλό-κοντό
Χρώμα:  λευκό, μαύρο, μπλε, ή οποιοδήποτε από αυτά τα χρώματα ανακατεμένο με το λευκό. Οποιαδήποτε απόχρωση του καστανοκόκκινου ή οποιοδήποτε χρώμα με ραβδώσεις.
Ανάγκη για άθληση
Αντοχή σε ζέστη
Αντοχή σε κρύο
Διαμονή σε διαμέρισμα
Ικανότητα εκπαίδευσης
Ικανότητα φύλακα
Παιχνίδι
Περιποίηση
Προστατευτικό
Στοργικό
Φιλικό προς ξένους
Φιλικό προς παιδιά
Φιλικό προς άλλα ζώα
Ιστορία :
Πριν από τον 19ο αιώνα, αιματηρά αθλήματα όπως το άθλημα του δολώματος ταύρου, αρκούδας και κοκορομαχίες ήταν συχνό φαινόμενο που αποσκοπούσε στην διασκέδαση των θεατών. Οι κυνομαχίες με τις αρκούδες, τους ταύρους και τα άλλα ζώα συχνά οργανώνονταν ως διασκέδαση και για τους  βασιλείς αλλά και για τους φτωχούς ανθρώπους. Παλαιότερα τα bull terriers δεν είχαν εκτραφεί για τα ζώα συντροφιάς του σήμερα, αλλά για την χαρακτηριστική τους προθυμία και το κουράγιο τους, με το να αντιτάσσουν τα σκυλιά κατά αρκούδων ή ταύρων και εξωτικών ζωών δοκίμαζαν αυτά τα χαρακτηριστικά, σε σχέση με τη δύναμη και την επιδεξιότητα του σκύλου. Αυτά τα πρώιμα “proto-Staffords” παρείχαν την αρχική δομή για το Staffordshire Bull Terrier, το Bull Terrier, το αμερικανικό Pit Bull Terrier και το American Staffordshire Terrier. Αυτός ο κοινός πρόγονος ήταν γνωστό ως  ”Bull και Terrier”.
Αυτά τα αιματηρά αθλήματα είχαν επίσημα εξαλειφθεί το 1835 όταν η Βρετανία άρχισε να παρουσιάζει τον νόμο περί προστασίας των ζώων. Επειδή οι κυνομαχίες ήταν πολύ φθηνότερες στο να οργανωθούν και πολύ ευκολότερο να αποκρυφτούν από το νόμο από ότι το άθλημα του δολώματος του ταύρου ή της αρκούδας, οι υποστηρικτές των αιματηρών αυτών αθλημάτων, αντ΄αυτού,  έστρεψαν τα σκυλιά τους το ένα εναντίον του άλλου. Οι κυνομαχίες είχαν χρησιμοποιηθεί τόσο ως αιματηρό άθλημα (που συχνά σχετίζονται με τυχερά παιχνίδια-τζόγο) όσο σαν έναν τρόπο να συνεχίσουν να δοκιμάζουν τις ικανότητές τους. Για δεκαετίες, οι κυνομαχίες  πήραν παράνομα θέση στις τσέπες της εργατικής τάξης της Βρετανίας και της Αμερικής.
Τα σκυλιά ελευθερώνονταν σε ένα λάκκο, και το τελευταίο σκυλί που αγωνιζόταν ακόμα (ή περιστασιακά, το τελευταίο που έμενε ζωντανό) αναγνωριζόταν ως ο νικητής. Η ποιότητα της γενναιότητας  ή της «προθυμίας» ήταν ιδιαίτερα βραβευθέντα, τα σκυλιά που εγκατέλειψαν κατά τη διάρκεια ενός αγώνα ήταν στιγματισμένα ως “καταραμένα”. Παρά το γεγονός ότι εκπαιδεύονταν για να είναι επιθετικά προς τα άλλα σκυλιά, έπρεπε να έχουν ιδιοσυγκρασία με τους ανθρώπους, αλλιώς ο χειριστής θα έπρεπε να φέρει το σκυλί πίσω στην γραμμή εκκίνησης  κάθε φορά. Καθώς πέρασε ο χρόνος, η σύγχρονη φυλή εξελίχθηκε σε μια φυλή με ιδιοσυγκρασία κατάλληλη για να γίνει κατοικίδιο ή σύντροφος. Η φυλή αυτή κέρδισε σεβασμό, ώστε να γίνει ένας σκύλος άξιος να δειχτεί. Η φυλή παρουσιάστηκε στο Kennel Club του Ηνωμένου Βασιλείου ως το Staffordshire bull terrier το 1935 και έγινε αποδεκτό το 1974.
To 1936, το American Kennel Club αναγνώρισε την ράτσα σαν Staffordshire terrier, και σαν μέλος στο terrier group. Από το 1972, το όνομα άλλαξε σε American Staffordshire terrier και το 1974, το Staffordshire terrier of England αναγνωρίστηκε ως ξέχωρη ράτσα.
Μέγεθος-Εμφάνιση :
Το Staffordshire Bull Terrier είναι μια μεσαίου μεγέθους ράτσα, γεροδεμένο και πολύ μυώδες σκυλί με αθλητική ικανότητα, με παρόμοια εμφάνιση με το American Staffordshire terrier και το  American pit bull terriers που μοιράζονται το ίδιο πρόγονο.
Έχουν ένα ευρύ κεφάλι, που καθορίζεται από ινιακούς μυς, ένα σχετικά μικρό ρύγχος, σκούρα στρογγυλά μάτια και ένα μεγάλο στόμα με ένα καθαρό δάγκωμα σαν ψαλίδι (οι πάνω κοπτήρες υπερκαλύπτουν ελαφρά τους κάτω κοπτήρες). Τα αυτιά είναι μικρά, οι μύες στο μάγουλο πολύ έντονοι, τα χείλη τους δεν παρουσιάζουν χαλαρότητα. Κοιτάζοντας το κεφάλι από ψηλά μοιάζει περίπου σαν ένα τρίγωνο. Το κάτω μέρος του κεφαλιού εκλεπτύνει  σε έναν ισχυρό μυώδη λαιμό και οι ώμοι είναι τοποθετημένοι σε τέτοια απόσταση μεταξύ των μπροστά ποδιών ώστε να σχηματίζουν ένα “τετράγωνο”.
Τα πλευρά έχουν μικρή απόσταση μεταξύ και η ελαφριά εσοχή στην κάτω μεριά του θώρακά τους, κάνει συνήθως ορατά τα τελευταία 1-2 πλευρά. Η ουρά τους θυμίζει ένα είδος παλιομοδίτικης  λαβής μιας αντλίας. Τα πίσω πόδια τους είναι πολύ μυώδη και είναι αυτά που δίνουν στο Stafford σταθερότητα όταν δαγκώνει.
Το χρώμα τους είναι καστανοκόκκινου, μαύρο, κόκκινο, μπλε, λευκό, ή οποιαδήποτε από αυτά τα χρώματα αναμεμειγμένο με λευκό. Λευκό με οποιοδήποτε άλλο χρώμα διάσπαρτο σε όλο το σώμα είναι γνωστό ως παρδαλό. Το καφεκόκκινο χρώμα και το μαύρο εμφανίζονται αλλά σπάνια, και δεν είναι επιθυμητά λόγω του ότι πιστεύεται πως έχουν διαφορετική μίξη τερριέ για να επιτευχθεί αυτό το χρώμα.
Το τρίχωμα είναι λείο και προσκολλάται σφιχτά στο σώμα δίνοντας στο σκυλί μια αεροδυναμική εμφάνιση.
Τα αρσενικά σε ύψος κυμαίνονται μεταξύ  38 – 42 cm ενώ τα θηλυκά 33-38 cm και το βάρος τους είναι 14 – 18 kg για τα αρσενικά και αντίστοιχα 12 – 16 kg για τα θηλυκά.

Τεμπεραμέντο :

Παρά τις ατομικές διαφορές στην προσωπικότητα , υπάρχουν και κοινά χαρακτηριστικά  σε όλα τα Staffords. Λόγω της ράτσας  και της ιστορίας του, το Staffordshire Bull Terrier είναι γνωστό για τον αδάμαστο  χαρακτήρα του, το θάρρος, την υψηλή νοημοσύνη, και την επιμονή του. Αυτό, σε συνδυασμό με την αγάπη για τους φίλους του, την αξιοπιστία και την σταθερότητα του, τον καθιστούν ένα σκύλο σχεδόν για όλες τις χρήσεις.
Τα Staffordshire Bull Terriers είναι καλόκαρδα και συνήθως στοργικά προς τους ανθρώπους. Εκφράζουν την αγάπη τους μέσα από τα άλματα, το σπρώξιμο με την μύτη, το γλύψιμο και με το να “ξύνουν” με το πόδι τους (γρατζουνάνε αγαπησιάρικα με το πόδι τους), ακόμα και όταν εκπαιδευτούν μπορεί ακόμα να είναι «ιδιότροπα» με τους ιδιοκτήτες τους και τους άλλους ανθρώπους. Τα Staffordshires ίσως να μην είναι κατάλληλα κατοικίδια ζώα για εκείνους που προτιμούν ήσυχα και συγκρατημένα σκυλιά. Τα Staffordshires είναι ιδιαίτερα προσαρμόσιμη ράτσα όσον αφορά την αλλαγή σπιτιού ή ακόμα και την αλλαγή του ιδιοκτήτη τους, και δυστυχώς αυτό μπορεί να τους κάνει εύκολη λεία για όσους απαγωγείς σκυλιών.
Σχεδόν όλοι έχουμε ακούσει ιστορίες για μοχθηρά Pit Bulls που έχουν τραυματίσει ή σκοτώσει άλλα σκυλιά, παιδιά και περιστασιακά ενήλικες, και πολλές πολιτείες και χώρες έχουν θέσει για αυτόν τον λόγο περιορισμούς στους ιδιοκτήτες αυτής της ράτσας. Ωστόσο, αυτές οι πράξεις  οφείλονται συχνά στην βάρβαρη εκπαίδευση κακόβουλων ιδιοκτητών. Η φυλή είναι φυσικά μυϊκή και μπορεί να εμφανιστεί εκφοβιστική. Ωστόσο, λόγω της φυσικής τους αγάπη για τους ανθρώπους, τα περισσότερα Staffords είναι ιδιοσυγκρασιακά ακατάλληλα για φύλαξη ή σκυλιά για επίθεση. Τα Staffordshire Bull Terrier κουτάβια είναι πολύ εύκολο να εκπαιδεύσει το σπίτι.
Έχει ειπωθεί ότι «Καμία φυλή δεν είναι πιο τρυφερή με την οικογένεια του».
Υγεία :
Όπως  με κάθε φυλή, η ανεύθυνη αναπαραγωγή μπορεί να προκαλέσει την εξάπλωση των κληρονομικά γενετικών ελαττωμάτων. Οι δοκιμές του DNA πραγματοποιούνται σε οθόνη για αυτές τις συνθήκες. Δύο από τις περιπτώσεις που μπορεί να ανιχνευθούν από την εξέταση DNA είναι: L-2-hydroxyglutaric aciduria (L2HGA),  μια μεταβολική διαταραχή που οδηγεί σε αλλαγές συμπεριφοράς και συμπτώματα όπως άνοια, και ο κληρονομικός Καταρράκτης (HC). Αυτό το τεστ χρειάζεται να γίνει μόνο μία φορά. Υπάρχουν άλλες δύο περιπτώσεις που μπορούν να ελεγχθούν μέσω της εξέτασης του οφθαλμού όλη τη διάρκεια ζωής ενός σκύλου ή μιας λεχώνας σκύλας για την ελαχιστοποίηση της κληρονομικότητας και της μετάδωσης αυτών. Το πρώτο είναι distichiasis (κοινώς γνωστό ως “διπλή βλεφαρίδα”), όπου οι βλεφαρίδες είναι σε λάθος κατεύθυνση και αρχίζουν να τρίβονται πάνω στο μάτι και ιδιαίτερα στον κερατοειδή , προκαλώντας ζημιές στην οφθαλμική επιφάνεια. Το δεύτερο είναι επίμονη υαλώδης Πρωτοβάθμια υπερπλασία (ή PHPV), είναι μια κατάσταση στην οποία η παροχή αίματος προς τον φακό του οφθαλμού δεν υποχωρεί και ινώδεις αγγειακές μορφές ιστών προκαλούν θολή όραση.
Η φυλή είναι γνωστό ότι διατρέχει μεγαλύτερο κίνδυνο από mastocytoma (μαστοκυττώματα) από το γενικό πληθυσμό των σκυλιών.



ΡΑΤΣΑ: Αγγλικό Μπουλντόγκ.
ΚΑΤΑΓΩΓΗ: Μεγάλη Βρετανία.
ΙΣΤΟΡΙΑ: Το Μπουλντόγκ κατάγεται από το αρχαίο ασιατικό Μαστίφ, σκυλί αγώνων που ήρθε στη Μεγάλη Βρετανία από τους Φοίνικες θαλασσοπόρουςς. Το Μπουλντόγκ χρησιμοποιήθηκε για να παλεύει με τον ταύρο ή με άλλα μοχθηρά σαρκοφάγα όπως είναι οι αρκούδες και τα λιοντάρια. Οι οργανωμένες κυνομαχίες ήταν επίσης καθημερινό φαινόμενο μέχρι το 1835 που η σκληρή αυτή συνήθεια τέθηκε εκτός νόμου στην Αγγλία. Μετά από αυτό η αναπαραγωγή καθαρόαιμων Μπουλντόγκ έγινε σπάνια. Η επιλεκτική αναπαραγωγή από τότε έχει μετατρέψει το Μπουλντόγκ σε αγαπημένο οικογενειακό κατοικίδιο ζώο.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Είναι ένα κοντόχοντρο σκυλί με κοντά και στραβά πόδια, με τεράστιο κεφάλι, ίσιο πρόσωπο, με το κάτω σαγόνι να προεξέχει και χαλαρά ζαρωμένο δέρμα. Ζυγίζει μεταξύ 22 και 25 κιλών και το ύψος του κυμαίνεται από 30 μέχρι 40 εκ. Το τρίχωμα του Μπουλντόγκ είναι πυκνό, ίσιο, κοντό, στιλπνό και λείο. Το χρώμα του τριχώματος μπορεί να είναι λευκό, καφέ με κόκκινες κηλίδες, κόκκινο, φαιοκίτρινο, σκούρο καφέ, ή οποιαδήποτε από αυτά τα χρώματα σε λευκή βάση.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ: Παρά την μοχθηρή εμφάνισή του είναι από την φύση του ευγενικό, τρυφερό και στοργικό. Είναι σκληραγωγημένο και θαρραλέο και είναι πολύ καλός σύντροφος για τα παιδιά. Δημιουργεί ισχυρό δεσμό με τον ιδιοκτήτη. Έχει παθητική συμπεριφορά και εξαρτάται από την ανθρώπινη επαφή για να είναι ευτυχισμένο και να ευημερεί. Συνυπάρχει με άλλα κατοικίδια που έχει μεγαλώσει μαζί τους, αλλά μπορεί να γίνει αγενές και να προσπαθήσει να εκφοβίσει τα ξένα σκυλιά. Είναι πολύ κτητικό σε σχέση με την τροφή του και δεν πρέπει να το ταϊζετε παρουσία άλλων σκύλων ή μικρών παιδιών. Έχοντας την τάση να είναι θετικό και επίμονο η εκπαίδευσή του πρέπει να γίνεται σε σταθερή βάση, με υπομονή, με συνέπεια και να είμαστε δίκαιοι μαζί του.
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΑΓΓΛΙΚΟΥ ΜΠΟΥΛΝΤΟΓΚ: Το κοντό τρίχωμα χρειάζεται περιστασιακά μόνο βούρτσισμα αλλά το ζαρωμένο του δέρμα χρειάζεται συχνή περιποίηση για να αποφευχθούν δερματικές παθήσεις και το πρόσωπο πρέπει να καθαρίζεται καθημερινά λόγω υπερβολικών σάλιων. Μπορεί να παρουσιάσει αναπνευστικά προβλήματα, δερματοπάθειες, χαμηλή όραση και προβλήματα σε ισχία και γόνατα. Δεν αντέχει την κακοκαιρία και υποφέρει από θερμοπληξία εάν δεν το προσέχετε ιδιαίτερα.

Αγγλικό Μαστίφ

Ονομασία Ράτσας 
Αγγλικό Μαστίφ

Ιστορική Αναδρομή 
Από παλιά στην Αγγλία υπήρχαν σκυλιά που θεωρούνταν οι πρόγονοι του σύγχρονου Μαστίφ. Όταν η Μεγάλη Βρετανία κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους πολλά σκυλιά από την Ρώμη έφθασαν εκεί και εξαπλώθηκαν σε όλη την Αγγλία. Τα περισσότερα χρησιμοποιήθηκαν σαν φύλακες, ενώ λιγότερα σαν κυνηγοί. Χρησιμοποιήθηκαν επίσης στον πόλεμο και υπάρχουν αναφορές που ο Ιούλιος Καίσαρας ευχαριστεί τα σκυλιά αυτά για την ανδρεία που επέδειξαν στην μάχη. Στην μάχη που έγινε το 1415 στο Αζενκούρ, ο ευγενής sir Peers Legh τραυματίστηκε σοβαρά. Τότε ο σκύλος του, ένα θηλυκό Μαστίφ, για πάρα πολλές ώρες τον προστάτευε μέχρι να τελειώσει η μάχη. Ο ευγενής τελικά πέθανε και όταν ο σκύλος επέστρεψε στην Αγγλία, η οικογένεια του ευγενή έγινε προστάτης της ράτσας. Μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου κινδύνεψε με εξαφάνιση και τότε διασταυρώθηκε με κοντότριχο Αγίου Βερνάρδου. Το Μαστίφ είναι ένα σπάνιο σκυλί που σήμερα το συναντάμε περισσότερο στην Αμερική και λιγότερο στην Μεγάλη Βρετανία.

Εξωτερική εμφάνιση-Χαρακτηριστικά
Το Μαστίφ ανήκει στα μεγαλόσωμα σκυλιά, το ύψος του κυμαίνεται από 70 μέχρι 76 εκ, και το βάρος του από 79 μέχρι 86 κιλά. Πολλά αρσενικά ενήλικα Μαστίφ δεν αποκλείεται να ξεπεράσουν σε βάρος και τα 90 κιλά.
 Έχει ογκώδες και φαρδύ κεφάλι το οποίο καταλήγει σε φαρδιά και κοντή μουσούδα. Τα μάτια του βρίσκονται σε απόσταση μεταξύ τους και είναι μικρά και σκουρόχρωμα.
Τα αυτιά βρίσκονται ψηλά, έχουν απόσταση μεταξύ τους και είναι μικρά και λεπτά. Ο λαιμός είναι φαρδύς και μυώδης. Η ουρά ξεκινά από ψηλά και είναι μακριά.
Το τρίχωμα είναι κοντό, πυκνό, λείο και σφιχτό.
Το χρώμα στην μουσούδα, τα ρουθούνια και τα αυτιά είναι πάντα μαύρο ενώ στο υπόλοιπο σώμα μπορεί να είναι φαιοκίτρινο με ή χωρίς μαύρα σημάδια, βερικοκί, ασήμι.

Εκπαίδευση-Άσκηση
1.    Γιατί εκπαιδεύουμε ένα σκύλο?
Ο λόγος που εκπαιδεύουμε ένα σκυλί είναι πρώτα για να κάνει κάποια πράγματα που θέλουμε και φυσικά για να μην κάνει κάποια πράγματα που δεν θέλουμε. Τα Μαστίφ δεν φημίζονται ιδιαίτερα για τις δυνατότητες υπακοής τους. Ένα από τα προβλήματα τους  είναι ότι δεν μπορεί να κάνει κάποια πράγματα πολύ γρήγορα, λόγω  βέβαια του βάρους τους.  Ωστόσο, όταν μαθαίνουν κάτι πρέπει να νιώθουν ότι αυτό είναι χρήσιμο και ότι τους προσφέρει κάτι.  Γι’ αυτό και δεν πρέπει να το εκπαιδεύετε μόνο για δικό σας όφελος. Το Μαστιφ έχει την ανάγκη να νιώσει σημαντικό στην οικογένεια. Αν το νιώσει αυτό τότε θα μπορέσετε να του μάθετε κόλπα και  δυσκολότερες τεχνικές.  Η εκπαίδευση του σκύλου δεν πρέπει να είναι μόνο σωματική. Κρύψτε ένα αντικείμενο και αφήστε το να το βρει. Η διανοητική του άσκηση είναι εξίσου σημαντική. Και μην ξεχνάτε να διασκεδάζετε τις ώρες που είστε με τον σκύλο σας.  Θα το εισπράξει αυτό και η εκπαίδευση θα γίνει γι αυτόν μια ευχάριστη διαδικασία. 

2. Βάλτε στόχους
Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει τάξη στην εκπαίδευση του σκύλου σας, να θέσετε δηλαδή σαφείς στόχους. Πάρτε ένα χαρτί και γράψτε όσα θέλετε να καταφέρει το σκυλί σας. Με ημερομηνίες μπορείτε να παρακολουθείτε πότε ξεκίνησε η εκπαίδευση και με χαρά να γράψετε μετά από λίγο καιρό ότι ο τετράποδος φίλος σας «Τα Κατάφερε».

3. Επιβράβευση ή τιμωρία?
Είναι δύο διαφορετικές τακτικές.
Επιβράβευση μπορεί να υπάρξει είτε λεκτικά είτε με το να δώσετε τροφή στο σκύλο σας. Μην επιβραβεύσετε λεκτικά το σκυλάκι επειδή απλά έρχεται και κάθεται δίπλα σας, κάντε το όταν του το ζητάτε και εκείνο σας ακούει και κάθεται. Το ίδιο και με την τροφή.
Η τιμωρία είτε με φωνές είτε με ξυλοδαρμό, είναι τακτική που δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείτε.  Ο καλύτερος τρόπος για να δείξετε την δυσαρέσκεια σας στο σκυλί σας είναι να του πείτε «Όχι» και «Μη» ώστε να το αποθαρρύνετε να κάνει κάτι που σας ενοχλεί. Οπωσδήποτε η συμπεριφορά σας πρέπει να είναι σταθερή και να συμπεριφέρεστε με τον ίδιο τρόπο κάθε φορά ώστε το σκυλάκι σας να μην μπερδευτεί. 

4. Χρήσιμη άσκηση
Μάθετε στο Μαστίφ σας να κάθεται.
Λέγοντας την λέξη «Κάτσε» και δείχνοντας με το χέρι προς τα κάτω ο σκύλος αποκτά μια πρώτη γνωριμία με τη ν εντολή «Κάτσε». Σε περίπτωση που από μόνο του δεν καταλάβει τι πρέπει να κάνει σπρώξτε με το ένα σας χέρι τους γοφούς του σκύλου σας προς το έδαφος. Εάν δε γίνεται τότε με το άλλο χέρι λυγίστε τα πίσω του γόνατα ώστε να το αναγκάσετε να καθίσει κάτω. Όταν το καταφέρει επιβραβεύστε το λεκτικά. Όταν μετά από πολλές δοκιμές καθίσει κάτω μόνος του μπορείτε να του προσφέρεται λιχουδιά ώστε να ανταμειφτεί. Οι λιχουδιές είναι εξαιρετικά χρήσιμες σε αυτή την περίπτωση.

Ο σκύλος μέσα στο σπίτι
Τα Μαστίφ θεωρούνται καλόκαρδα σκυλιά και είναι γνωστά για την αφοσίωσή τους. Έχουν έμφυτη την ικανότητα της προστασίας του χώρου. Είναι φιλικό και πιστό σκυλί αλλά χρειάζεται έμπειρο ιδιοκτήτη. Μπορεί να κοιμάται και εκτός σπιτιού.
Όταν το Μαστίφ μένει μέσα στο σπίτι αλλά και έξω χρειάζεται μια μαλακή επιφάνεια ώστε να μην πάθουν ζημιά οι αρθρώσεις του.

Υγεία και διάρκεια ζωής
Τα Μαστιφ μεγαλώνουν γρήγορα γι’αυτό και χρειάζονται φροντίδα από την αρχή της ζωής τους. Η άσκηση είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής τους. Όταν είναι μικρά, τους πρώτους δηλαδή μήνες η άσκηση καλό είναι να είναι ελαφριά. Σύντομες βόλτες και παιχνίδια για να μην βαριέται. Όσο μεγαλώνει η άσκηση γίνεται πιο συστηματική, οι βόλτες μεγαλύτερες σε διάρκεια ώστε το βάρος του να μην δημιουργήσει πρόβλημα στην υγεία του.  Οι αρθρώσεις του ζώου εξαιτίας του βάρους του είναι αρκετά ευαίσθητες και γι αυτό μια μαλακή επιφάνεια είναι απαραίτητη για να ξαπλώνει.  Οι σκυλίτσες Μαστίφ που γεννάνε μπορούν άθελα τους να καταπλακώσουν τα κουταβάκια τους και να τους προκαλέσουν ασφυξία γι’ αυτό χρειάζεται προσοχή από τους ιδιοκτήτες και ένας κατάλληλα διαμορφωμένος χώρος. Οι ασθένειες που εμφανίζει συνήθως ένα Μαστίφ έχουν να κάνουν με τις τεράστιες διαστάσεις του και το βάρος του. Μπορεί να εμφανίσει δυσπλασία γοφών, γαστρική ανεπάρκεια, σπανιότερα μπορεί να εμφανίσει οστεοσάρκωμα, υποθυρεοειδισμό και καρδιομυοπάθειες.  Πριν αποκτήσετε ένα Μαστίφ καλό είναι να λάβετε υπόψη σας όλα τα  χαρακτηριστικά του και να προβείτε σε ορισμένες εξετάσεις υγείας ώστε να σιγουρευτείτε ότι θα υιοθετήσετε ένα γερό σκυλί. Για τις εξετάσεις θα σας ενημερώσει φυσικά ο κτηνίατρος στον οποίο θα απευθυνθείτε.
Ένα Μαστίφ το οποίο διατηρείται σε καλή κατάσταση μπορεί να ζήσει έως και 14 χρόνια. Η μέση διάρκεια ζωής για τα Μαστίφ είναι 9 – 14 χρόνια.

Τιμή απόκτησης
Τα Μαστίφ θεωρούνται αρκετά ακριβά σκυλιά, εξαρτάται βέβαια πόσα αντέχει το πορτοφόλι του καθενός.  Οι τιμές κυμαίνονται στα 1200 με 1500 ευρώ περίπου για ένα Μαστίφ κουτάβι. Φυσικά,  μια έρευνα αγοράς είναι απαραίτητη καθώς μπορείτε να βρείτε και χαμηλότερες τιμές.

Φωτογραφίες